Biblioteka Publiczna w Kalwarii Zebrzydowskiej zaprasza na Narodowe Czytanie „Katarynki” Bolesława Prusa 7 września 2019 r. o godz. 10.00 w Sali Widowiskowej CKSiT, ul. Broniewskiego 3. 

Już po raz ósmy będziemy czytać w całej Polsce wybitne utwory należące do kanonu naszej literatury. W tym roku będzie to zbiór zatytułowany „Nowele polskie”.

Są wśród nich utwory Marii Konopnickiej, Elizy Orzeszkowej, Bolesława Prusa, Władysława Stanisława Reymonta, Henryka Rzewuskiego, Brunona Schulza, Henryka Sienkiewicza i Stefana Żeromskiego. Wybrane utwory, choć reprezentują różne epoki i style,  na trwałe wpisały się  w historię polskiej literatury.

Spośród ośmiu  propozycji na lekturę wybraliśmy „Katarynkę” Bolesława Prusa, której fragmenty czytać będą zaproszeni Goście.

Atrakcją spotkania będzie występ warszawskiego kataryniarza Pana Piotra Bota.

Będzie okazja, żeby posłuchać na żywo katarynki i zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie.

Czytelnicy, którzy przyniosą własny egzemplarz „Katarynki”, mogą otrzymać okolicznościowy stempel upamiętniający tegoroczną edycję Narodowego Czytania.

„Katarynka” to nowela Bolesława Prusa napisana w 1880 roku.

 

Mówi o potrzebie pomagania najuboższym i każdemu, kto tej pomocy od nas potrzebuje. Los niewidomej dziewczynki i jej sąsiada pana Tomasza  od lat cieszy się niesłabnącą sympatią  wśród kolejnych pokoleń Polaków .

Drukowana po raz pierwszy w czasopiśmie „Kurier Warszawski” w 1880r.

Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1907 r. Od lat w kanonie lektur szkolnych.

Bolesław Prus, właściwie Aleksander Głowacki herbu Prus – 
polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu.

Urodził się 20 sierpnia 1847roku w Hrubieszowie. Wcześnie osierocony, wychowywany przez krewnych, tułał się z miejsca na miejsce.  Za udział w powstaniu styczniowym  aresztowany i pozbawiony szlachectwa.

Mimo przeciwności losu i biedy zdobył staranne wykształcenie. Zarabiał na życie jako korepetytor, guwerner w majątkach ziemskich, jako robotnik w fabryce Lilpopa w Warszawie. W1864 rozpoczął pracę dziennikarską, publicystyczną, potem pisarską. Debiutował opublikowaniem swych korespondencji na łamach „Kuriera Niedzielnego”.

Do końca życia mieszkał w Warszawie, gdzie w 1875 ożenił się z daleką krewną Oktawią Trembińską. Warszawę opuszczał rzadko, czasem wyjeżdżał na kurację do Nałęczowa, do Krakowa i w Tatry .Odbył jedną podróż zagraniczną –  odwiedził Niemcy, Francję i Szwajcarię, gdzie był gościem Stefana Żeromskiego.

 Autor, m. in. powieści: Placówka, Lalka, Emancypantki, Faraon; nowel i opowiadań..

 Był współtwórcą polskiego realizmu, kronikarzem Warszawy, działaczem społecznym i autorytetem w oczach opinii publicznej.

Zmarł w wieku 64 lat, 19 maja 1912 roku. Pochowano go na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Pogrzeb stał się manifestacją mieszkańców stolicy.

Na nagrobku pisarza umieszczono napis „Serce serc”.

 

 

      Bogusława Moskała
tekst: Biblioteka Publiczna im. St. Wyspiańskiego w Kalwarii Zebrzydowskiej