Czy mamy powrót plagi ćmy bukszpanowej w Kalwarii?

Ćma bukszpanowa (Cydalima perspectalis) zwana potocznie ćmą azjatycką pojawiła się w Polsce stosunkowo niedawno, bo dopiero w 2016 roku. W 2018 była zaobserwowana w Krakowie, 2 lata temu mocno atakowała bukszpany w Gminie, a dzisiaj zaczyna na nowo pokazywać się w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Gąsienice ćmy bukszpanowej zaraz po wylęgnięciu się z jaj zaczynają zjadać zielone części bukszpanu. Są bardzo żarłoczne. Zaatakowane krzewy wyglądają tragicznie i bardzo często wręcz zamierają. Owad bardzo szybko może zniszczyć całe żywopłoty z bukszpanu, lub dorodne krzewy. Ćma w ciągu sezonu może składać jaja dwu lub trzykrotnie. Czyni to wewnątrz krzewu, temu inwazja następuje błyskawicznie i w ciągu kilku dni szkody bywają nieodwracalne. 

Gąsienice nie posiadają naturalnych wrogów, gdyż atakują je w Azji szerszenie, których u nas się nie spotyka. Ponieważ gąsienice gromadzą w swoich organizmach duże ilości toksyn, nie są one zjadane przez ptaki. Warto nawet kilka razy w tygodniu sprawdzać krzaki, bo jak widać na zdjęciach z Kalwarii, szkody są spore.

Owady można też zniechęcić do żerowania, opryskując rośliny preparatem na bazie wrotyczu.

Obecnie na szkodnika nie ma jeszcze skutecznych preparatów owadobójczych, ale w razie potrzeby można spróbować prewencyjnych oprysków jednym z dostępnych na rynku środków przeciwko gąsienicom (np. Mospilan 20 SP, Decis AL, Sherpa 100 EC), dokładnie pokrywając nim rośliny (również w środku krzewu) nawet kilka razy w sezonie. Szczególnie dobrze sprawdza się Mospilan. 

Opis z wikipedii:

Jaja Cydalima perspectalis są okrągłe, mają średnicę ok. 1 mm. Początkowo są jasnożółte z czarną kropką. Składane są na spodniej stronie zielonych, niezaatakowanych liści bukszpanu, w głębi krzewu, przytwierdzone do liścia śluzowatą substancją. Pierwsze larwy opuszczające osłonki jajowe mają około 1–2 mm długości. W okresie 4-tygodniowego rozwoju larwalnego osiągają 35–44 mm. Początkowo są zielonkawe z brązowymi liniami podłużnymi, a następnie coraz bardziej brązowawe, głowa czarna. Poczwarka ma 1,5–2 mm długości. Początkowo jest zielona z ciemnymi paskami na grzbietowej powierzchni ciała, z wiekiem brązowieje. Rozpiętość skrzydeł postaci dorosłej wynosi ok. 40 mm, co czyni ten gatunek największym europejskim przedstawicielem wachlarzykowatych. Obserwuje się dwie formy barwne, najczęściej spotykane jest ubarwienie białe z brązowym obwiedzeniem obu par skrzydeł; drugą formę (forma melanistyczna) stanowią osobniki w większości całkowicie jasnobrązowe, z fioletowym połyskiem i białą, półksiężycowatą plamą. Dorosłe osobniki latają od końca kwietnia lub początku maja do września, a nawet października. Loty zygzakowate, odbywają się nocą. Motyle mogą pokonywać duże dystanse: 5–10 km. Chętnie kierują się ku źródłom światła.

About Author

Andrzej Famielec

See author's posts

Reklama