Poetycka kawiarenka -Spotkanie autorskie z pisarką Marią Balcer

Są tacy, którzy mają dużą wrażliwość, są tacy, którzy potrafią zamknąć w słowa rzeczy ulotne. Poeci… We wtorkowe popołudnie 25 czerwca w Bibliotece Publicznej swoją twórczość zaprezentowała Maria Balcer, mieszkanka Przytkowic.

„Przeżyte chwile,

Zapamiętane obrazy

I słowa – są jak

odcienie, które tworzą

tło życia…”

Maria Balcer „Odcienie”, fragment

Są tacy, którzy mają dużą wrażliwość, są tacy, którzy potrafią zamknąć w słowa rzeczy ulotne. Poeci…

We wtorkowe popołudnie 25 czerwca w Bibliotece Publicznej swoją twórczość zaprezentowała Maria Balcer, mieszkanka Przytkowic.

Absolwentka Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, pracowała jako nauczycielka języka polskiego w szkole w Stanisławiu Dolnym i Przytkowicach. Obecnie, kiedy zakończyła aktywność zawodową, więcej czasu może poświęcić swojej pasji.

Autorka pisze wiersze od czasów licealnych, ale dopiero od niedawna publikuje. Uprawia poezję i prozę. Wydała tomik wierszy „Taki rok” – zbiór wierszy, które powstały w okresie pandemii, od marca 2020 do maja 2021 roku. Jest także autorką opowiadania „Stara droga” – opowieści o mieszkańcach jednej z uliczek Przytkowic, którzy odeszli, ale trwają we wdzięcznej pamięci żyjących. „Stara Droga” jest dedykowana sąsiadom i znajomym Marii:

„Chodzę tą droga od dzieciństwa. Znam każdy jej kawałek, każde obejście przy drodze. I ludzi. Ale chodzić nią lubię coraz mniej… Bo i ludzi, tych, którzy byli „od zawsze”, przy tej starej drodze, mniej…”

POD POWIEKĄ

Rzadko zaglądam w stare miejsca,

gdzie beton wyrósł zamiast drzewa;

parasol gruszy cień tam dawał,

w błękicie gdzieś skowronek śpiewał.

W letnie wieczory zapach kwiatów

mieszał się z wonią od złotych pól,

gromadka roześmianych krewnych

wciąż obsiadała w ogrodzie stół.

Jabłka jak wonne, złote kule,

śliw łzy żywiczne, świeże mleko

i ludzie, którzy gdzieś zniknęli…

wszystko to noszę pod powieką…

I czasem spłynie to łzą cichą,

i czasem we śnie – żywi oni,

a rankiem po nich pozostaje

soli okruszek w pustej dłoni…

Dużym walorem opowiadania „Stara Droga” są liczne zdjęcia mieszkańców, co sprawia, że może je traktować jako swoisty dokument minionego czasu.

Maria Balcer aktualnie współpracuje z wydawanym w Kalwarii Zebrzydowskiej magazynem literacko-artystycznym „Nihil Novi” redagowanym przez Stanisława Chyczyńskiego i „Kalwariarzem”- pismem Towarzystwa Przyjaciół Kalwarii Zebrzydowskiej, a także z „Kurierem Lanckorońskim”.

Publikuje swoje wiersze, opowiadania, recenzje.

W 2021 roku Trafiła do almanachu polskiej poezji religijnej „A Duch wieje kędy chce” (Lublin 2021). Jej teksty ukazały się także w poznańskim ”Protokole Kulturalnym”.

Wtorkowe spotkanie w Bibliotece zgromadziło sporą grupę zainteresowanych(46 osób) – bliskich, przyjaciół, koleżanek z pracy, znajomych, twórców lokalnych i zwolenników poezji. Wprowadzenia dokonał Stanisław Chyczyński – naczelny redaktor Nihil Novi. A potem zanurzyliśmy się w rzekę poezji… Wybrane wiersze czytała Autorka i jej znajomi. Nie zabrakło także muzyki, o oprawę muzyczną zadbał absolwent szkoły muzycznej, Nikodem Kondela.

Całość dopełnił pokaz zdjęć Autorki. Piękno przyrody w różnych odsłonach pór roku, pejzaże, znajome widoki, panoramy – to, co bliskie sercu – Mała Ojczyzna.

Refleksje po spotkaniu? – Miło, kameralnie, swojsko. Życzliwość, niespieszność, zwyczajność.

Właśnie: „zwyczajność” – za tym tęsknimy, bo, jak powiedziała Pani Zuzanna, obecna na spotkaniu: „dzisiaj zwyczajność jest w cenie”.

Marysi gratulujemy i dziękujemy za spotkanie. Życzymy weny twórczej i wielu pięknych wierszy.

Wszystkim uczestnikom dziękujemy za obecność, współtworzyliście Państwo to niecodzienne wydarzenie.

Zapraszamy do sięgnięcia po twórczość Marii Balcer, naszej rodzimej pisarki.

Jej utwory znajdziecie Państwo w naszej Bibliotece.

Bogusława Moskała

za: Biblioteka Publiczna im. Stanisława Wyspiańskiego w Kalwarii Zebrzydowskiej