Jubileusz Kalwaryi Zebrzydowskiej okiem Tygodnika Ilustrowanego z 1902 r.

W ramach Kalwaryjskiej Skarbnicy Wspomnień publikujemy tekst z Tygodnika Ilustrowanego z 1902 r. (nr 36) o Jubileuszu Kalwarii Zebrzydowskiej.

Jubileusz Kalwaryi Zebrzydowskiej

Słynna miejscowość odpustowa, Kalwarya Zebrzydowska (oddalona o pięć mil od Krakowa), odwiedzana tłumnie przez pobożnych pielgrzymów, napływających tam corocznie w czasie Wielkiego Tygodnia, a także 15 sierpnia i 8 września, z najdalszych stron Galicyi, Węgier, Śląska i Moraw, obchodziła w ubiegłym miesiącu 300-letni jubileusz swego istnienia. Kościół kalwaryjski razem z klasztorem wzniósł pomiędzy 1602 a 1609 rokiem wojewoda Mikołaj Zebrzydowski, na wzgórzu Żarek, obrosłem lasami świerkowymi, a odległem o 7 kilometrów od ruin zamku lanckorońskiego, zbudowanego w wieku XIV-tym przez Kazimierza Wielkiego.

Historya założenia kościoła i klasztoru kalwaryjskiego obfitnje w wiele barwnych i ciekawych szczegółów. Oto, jak głosi podanie, Mikołaj Zebrzydowski, starosta lanckoroński, stężycki i krakowski, marszałek w. koronny, przypatrując się z małżonką swoją, Dorotą z Fulsztyna Herburtówną, z okien baszt zamku lanckorońskiego pięknej okolicy, oświetlonej ostatnimi promieniami zachodzącego słońca, ujrzał nad górą Żarkiem trzy jaśniejące krzyże, które niezadługo znikły w zmroku wieczornym. Cudowne to objawienie zrodziło w duszy wojewody niewzruszony zamiar wzniesienia świątyni Bożej tam, gdzie ukazała się owa jasność niezwykła. Działo się to na początku r. 1595-go. W tym czasie właśnie stary dworzanin wojewody, Hieronim Strzała, wybierał się w podróż do Ziemi Świętej, i jemu to polecił wojewoda przywieźć dokładny rysunek kaplic jerozolimskich i Grobu Pańskiego, które służyć miały jako wzory do budowy projektowanej świątyni. Tymczasem wzniesiono na Żarku skromną kaplicę. W roku 1597 dworzanin powrócił z pielgrzymki, przywożąc żądane wzory, a we 3 lata później położył Zebrzydowski fundamenty pod kaplicę Ukrzyżowania, poświęconą na jesieni 1601 roku. Wkrótce potem, w roku 1602, po otrzymaniu pozwolenia zwierzchności duchownej, przystąpił Zebrzydowski do założenia kościoła i klasztoru bernardyńskiego. Kamień węgielny pod podwaliny założono uroczyście w roku 1603; w roku 1605 syn założyciela, Jan, przywiózł od Papieża Klemensa VIII z Rzymu przywileje zupełnych odpustów, do kaplicy świętego Krzyża przywiązane, a we cztery lata później, fundator, a podówczas pokonany rokoszanin Zebrzydowski, powrócił do Lanckorony i, wdziawszy habit mnisi, odprawiał modły w pustelni św. Magdaleny i osobiście doglądał budowy. W tym też roku, dnia 4 października, kościół pod wezwaniem N. Maryi Panny Anielskiej został zupełnie ukończony, poczem poświęcił go ksiądz Piotr Tylicki, biskup krakowski. 

About Author

Andrzej Famielec

See author's posts

Reklama