Uroczystość Patronalna Bazyliki NMP Anielskiej w Kalwarii

W dniu dzisiejszym obchodzimy Uroczystość NMP Anielskiej z Porcjunkuli. Jest to święto patronalne kalwaryjskiej bazyliki.

Odpust Porcjunkuli wiąże się z podaniem, według którego św. Franciszek z Asyżu prosił Chrystusa, aby wszyscy, po odbytej ze skruchą spowiedzi i po nawiedzeniu kaplicy Porcjunkuli, mogli otrzymać odpust zupełny i przebaczenie wszystkich grzechów.

Wtedy Chrystus Pan powiedział: „Franciszku, to, o co prosisz, jest wielkie. Ale otrzymasz jeszcze większe łaski. Daję ci odpust, o który usilnie błagasz, pod warunkiem jednak, że będzie on zatwierdzony przez mego Namiestnika, któremu dałem moc związywania i rozwiązywania tu na ziemi”. Na prośbę Franciszka przywilej ten został zatwierdzony przez papieża Honoriusza III.

W wielkim ołtarzu kalwaryjskiej świątyni znajduje się srebrna figura Najświętszej Maryi Panny Anielskiej, zakupiona w 1590 roku w Loreto dla Mikołaja Zebrzydowskiego przez biskupa Bernarda Maciejowskiego, późniejszego prymasa Polski i kardynała. Wizerunek poświęcił w Rzymie papież Sykstus V. Początkowo figura Madonny znajdowała się w kościele jezuitów w Lublinie, następnie w kaplicy Zebrzydowskich w katedrze wawelskiej, a wreszcie w zamku lanckorońskim. Podczas trwania rokoszu Bernardyni uratowali wizerunek przed rekwizycją królewską i przechowali w swoim krakowskim klasztorze. W dowód wdzięczności za ten akt troski, Mikołaj Zebrzydowski ofiarował figurę do nowobudowanego kościoła w Kalwarii, gdzie znalazła swe miejsce we wspomnianym wielkim ołtarzu.

Maryja ma na sobie długą suknię i płaszcz okrywający Jej głowę i ramiona, opadający ku dołowi długimi miękkimi fałdami. Tren, zwisający z prawego ramienia, otulający biodra i nogi, przewieszony jest przez Jej lewą rękę, od której opada ku dołowi pionowy dukt – fałd z dolną krawędzią ułożoną serpentynowo. W prawej dłoni Madonna trzyma berło, na lewym ramieniu podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Syn Boży, ubrany w długą tunikę, dzierży w lewej dłoni kulę ziemską, prawą, otwartą w stronę widza, ma wzniesioną. Na głowach postaci widnieją złote korony. Zza obu sylwetek wychodzą promienie, na przemian proste i płomieniste, między którymi widnieją gwiazdy. U stóp Bogurodzicy znajduje się sierp księżyca. Postaciom towarzyszy para aniołów w tunikach, ujętych symetrycznie, unoszących dłonie w górę. Na szczycie owalu tła oraz po bokach rozmieszczone są skrzydlate główki aniołów. Postacie i sierp księżyca wykonane są ze srebra, promienie są pozłacane. Wizerek zasłaniany jest obrazem ze sceną odpustu Porcjunkuli.