Trzydzieści lat temu w Stanisławiu powstała pierwsza w Polsce rodzina Kolpinga

W piątek (9 lipca) w parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny odbyły się uroczystości 30. lecia założenia pierwszej Rodziny Kolpinga na ziemiach polskich. W uroczystościach uczestniczyli przedstawiciele wielu Rodzin z całej Polski wraz z Zarządem Głównym, którzy w tym czasie uczestniczyli w kilkudniowych szkoleniach w kalwaryjskim sanktuarium.

Rodzina Kolpinga przywędrowała do Stanisławia (a dokładnie do parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Stanisławiu Górnym, która składa się z dwóch wiosek Stanisławia Górnego i Dolnego) dzięki księdzu Kazimierzowi Hole. Ks. Kazimierz Hoła będąc już na emeryturze kupił dom w Stanisławiu i będąc przyjacielem domu Andrzeja Góreckiego (Przewodniczącego Rodziny Kolpinga), wielokrotnie opowiadał o dziele i historii Alfreda Kolpinga, które to poznał w Niemczech. Jak wiadomo Stanisław z szewców słynie, a że bł. Kolping (ogłoszony rok później) był także szewcem, to powiązanie polskich szewców i niemieckiego księdza-szewca stało się rzeczą naturalną. Kiedy postanowiono założyć pierwszą Rodzinę Kolpinga, ówczesny proboszcz ks. Zygmunt Kuźma zaproponował utworzenie wspólnoty, w której później został wiceprezesem. Wspólnotę założono 27 maja 1990 roku, jej Prezes został ks. Kazimierz Hoła, a Przewodniczącym Andrzej Górecki. I tak z czasem Rodzina Kolpinga rozrosła się do wspólnoty, którą znamy obecnie.

Na trzydziestolecie Rodziny Kolpinga w Stanisławiu przybyli między innymi:  Przewodniczący Zarządu Związku Centralnego Dzieła Kolpinga – Robert Prusak, Prezes Zarządu Związku Centralnego Dzieła Kolpinga – ks. prałat Jan Nowakowski, Sekretarz Naczelny Związku Centralnego Dzieła Kolpinga – Krzysztof Wolski, oraz Przewodniczący Rodzin Kolpinga z: Krakowa – Nowy Bieżanów, Krakowa – Klub Celtycki, Człuchowa, Kłodawy Gdańskiej, Staniszczyc Wielkich, Łęczycy, Choszczny, Bochni, Luborzycy oraz gospodarzy czyli ze Stanisławia. Oprawę liturgiczną sprawowała Rodzina Kolpinga ze Stanisławia Górnego, a oprawę muzyczna uświetnił zespół „Vox Amoris”.

Karol Wojtyła dwukrotnie nawiedzał i modlił się przy grobie ks. Adolpha Kolpinga. Pierwszy raz jako kardynał w 1978 roku, drugi raz, już jako papież Jan Paweł II w 1980 roku. Szczególnie ważne jest to, że w zarówno jako kardynał i już jako papież nawiedzał grób „zwykłego” księdza — niejako zwiastując Jego wyniesienie do godności błogosławionego, a miało to miejsce dopiero w 1991 roku. Jan Paweł Święty podkreślił wtedy, że bł. ks. Kolping był prekursorem Katolickiej Nauki Społecznej i to na długo przed opracowaniem i opublikowaniem encykliki papieża Leona XIII pt. Rerum Novarum. bł. ks. Kolping, tak jak to ujął Nasz Papież „modlił się swoją pracą i pracował modlitwą”. Dlatego bł. ks. Kolping został patronem wszystkich ludzi pracy, szczególnie tych związanych z rzemiosłem szewskim i współczesnym przemysłem skórzanym i obuwniczym. Sam przez kilka lat, zanim został powołany do kapłaństwa, pracował w tym fachu i doskonale rozumiał jego specyfikę. bł. ks. Kolping uczył, że tylko od naszego zaangażowania zależy, czy świat powróci do chrześcijańskiego porządku dlatego Dzieło Kolpinga, organizacja, którą założył, stara się promować katolicką naukę społeczną, pomaga zdobywać pracę i zachęcać do aktywnego włączenia się w życie społeczne – mówi Michał Twardosz.

Fragment przemówienia wygłoszone przez Przewodniczącego Rodziny Kolpinga w Stanisławiu Andrzeja Góreckiego z okazji 30 lecia Rodziny Kolpinga w Stanisławiu – 9 lipca 2021 r.

Przemówienie wygłoszone przez ks. Bogusława Zająca z okazji 30 lecia Rodziny Kolpinga w Stanisławiu Górnym – 9 lipca 2021 r.

Kazanie wygłoszone przez ks. Józefa Jakubca z okazji 30 lecia Rodziny Kolpinga w Stanisławiu Górnym – 9 lipca 2021 r.

PIERWSZA RODZINA KOLPINGA ZAŁOŻONA W PARAFII STANISŁAW GÓRNY DAŁA POCZĄTEK DZIEŁU KOLPINGA W POLSCE

Z ideą Dzieła Kolpinga spotkał się w Niemczech mieszkający kiedyś na terenie parafii Stanisław Górny wadowiczanin ks. Kazimierz Hoła. Ponieważ Stanisław Dolny to w przeważającej większości wioska warsztatów szewskich dlatego ks. Hoła zaproponował założenie tutaj pierwszej w Polsce Rodziny Kolpinga. W kazaniach wygłoszonych w jedną niedzielę podczas wszystkich mszy św. przybliżył wiernym postać ks. Kolpinga 10 lat pracującego w zawodzie szewskim oraz idee jego dzieła. Nie możemy zapominać o tym że to ks. Zygmunt Kuźma z wielką otwartością przyjął Dzieło Kolpinga w swojej parafii. 27 Maja 1990 roku na plebanii w Stanisławiu Górnym spotkało się około 40 osób, które podjęły uchwałę o założeniu Rodziny Kolpinga w Stanisławiu zatwierdzając jednocześnie przygotowany wcześniej statut i wybierając zarząd. Przez wiele lat dzień 21 maja był obchodzony w parafii jako święto szewców i cholewkarzy. Na kościelnym chórze jest umieszczony obraz przedstawiający rzemieślników pracujących w warsztacie. Co roku przedstawiciele Rodziny Kolpinga z naszej parafii idą w delegacji ze sztandarem w czasie procesji Bożego Ciała i odpustu parafialnego. W dniu 27 października 1991 roku na placu świętego Piotra w Watykanie święty Jan Paweł II przewodniczył Mszy świętej połączonej z beatyfikacją ks. Adolfa Kolpinga zapamiętanego jako ,,ojciec rzemieślników”. W tej uroczystości wzięła udział 35- osobowa grupa wiernych z parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Stanisławiu Górnym wraz ze swym proboszczem ks. Zygmuntem Kuźmą. W 1992 roku Sekretarz Generalny Dzieła Kolpinga z Kolonii odwiedził Polskę i Rodzina Kolpinga ze Stanisławia jako jedyna wówczas w Polsce otrzymała używane maszyny do produkcji obuwia, a później dzięki dotacji Zarządu Centralnego biuro Rodziny zostało wyposażone w komputery i kserokopiarkę. Znamienne jest to, że tak blisko papieskich Wadowic w Stanisławiu została założona pierwsza w Polsce Rodzina Kolpinga. W 2009 roku do kościoła parafialnego w Stanisławiu Górnym przybyły poczty sztandarowe z całej Polski na jubileusz 20-lecia obecności Rodziny Kolpinga w Polsce. Organizatorem obchodów rocznicowych był ks. proboszcz Jacek Wieczorek. Po Mszy Świętej celebrowanej przez ks. infułata Jakuba Gila wieni z gośćmi modlili się na parafialnym cmentarzu przy grobie ks. Kuźmy. W niedzielę 21 września 2014 roku wierni parafii Stanisław Górny mogli uczcić relikwie bł. ks. Adolfa Kolpinga będące w peregrynacji oraz pomodlić się przy obrazie przedstawiającym tego błogosławionego. Jubileusz 30-lecia Dzieła Kolpinga w Polsce został zaplanowany na dni 8-10 lipca 2021 roku w Stanisławiu Górnym i w Kalwarii Zebrzydowskiej.

tekst: Konrad Kasiarz

DZIAŁALNOŚĆ RODZINY KOLPINGA W STANISŁAWIU

Rodzina Kolpinga w Stanisławiu gromadzi się w każdą pierwszą niedzielę miesiąca na swoich spotkaniach. Zapraszaliśmy na nie prelegentów, którzy poprzez wykłady przybliżali nam aktualne wydarzenia z życia Kościoła i państwa. Te zebrania rozpoczynające się od modlitwy służyły pogłębieniu wiedzy religijnej przez analizę tekstów Pisma świętego. Dyskutujemy na temat form naszej działalności. W trakcie tych spotkań postanowiliśmy zając się działalnością charytatywną. Poprzez częste zbiórki odzieży i butów organizowane w parafii pomogliśmy wielu osobom mieszkającym w domach pomocy społecznej, domach dziecka. Ostatnio znaczne ilości darów zebranych przez naszą rodzinę Kolpinga trafiają na Ukrainę. Staramy się organizować wycieczko-pielgrzymki zarówno krajowe jak i zagraniczne oraz spotkania opłatkowe. Poprzez przynależność do Międzynarodowego Dzieła Kolpinga przedstawiciele naszej Rodziny uczestniczyli w organizowanych za granicą imprezach. Wzięli udział m.in. : w seminarium poświęconym produkcji obuwia. Które odbyło się w Niemczech, w obchodach 140-lecia Dzieła Kolpinga w Pradze, w Europejskim Kongresie Kolpinga w Salzburgu. Również nasze dzieci i młodzież mają możliwość korzystania z wakacyjnego wypoczynku na koloniach i obozach organizowanych przez Dzieło Kolpinga zarówno w kraju jak i za granicą (Berlin, Steeten, Brenna). Pan Jan Góralczyk i Konrad Kasiarz przedstawiciele rodziny Kolpinga ze Stanisławia 12 marca 2016 roku uczestniczyli w Wysiołku Luborzyckim w pierwszym wielkopostnym dniu skupienia rodziny Kolpinga. Rodziny Kolpinga działają prężnie w wielu rejonach Polski: w Stanisławiu, Libiążu, Makowie, Krakowie i wielu innych miejscach naszej ojczyzny.

Z Dziełem Kolpinga są związane osoby wyniesione na ołtarze, które działały globalnie: święty Jan Paweł II oraz niedawno beatyfikowany błogosławiony Franciszek Maria od Krzyża Jordan, założyciel salwatorianów.

tekst: Konrad Kasiarz

ŻYCIORYS BŁOGOSŁAWIONEGO KSIĘDZA ADOLFA KOLPINGA

W małym miasteczku Kerpen koło Kolonii w Niemczech 8 grudnia 1813 roku urodził się Adolf Kolping. Był synem biednego pasterza. Młody Adolf doświadczał bliskości Boga i myślał o kapłaństwie. Warunki ekonomiczne rodziny nie pozwoliły mu na studiowanie dlatego w wieku 13 lat po ukończeniu szkoły podstawowej podjął się nauki zawodu w zakładzie szewskim. Pomimo tego, że wychował się w ciężkich warunkach materialnych nigdy się nie skarżył, a nawet twierdził, że miał szczęśliwe dzieciństwo. Przez 10 lat szył buty przenosząc się od warsztatu do warsztatu. Kolping był na tyle sprawnym rzemieślnikiem, że właściciel jednego z zakładów zaproponował mu małżeństwo ze swoją córką i wejście w interes. Adolf odmówił bo był utwierdzony w dążeniu do życia duchowego. Dzięki dobroci zaprzyjaźnionych rodzin w wieku 23 lat podjął naukę w gimnazjum. Po studiach teologicznych w Bonn i Monachium 13 kwietnia 1845 roku przyjął święcenia kapłańskie w Kolonii i został wikarym w powstającym zagłębiu Ruhry. Ksiądz Kolping często obserwował skrajną biedę i nieludzkie warunki pracy. Był to czas Wiosny Ludów. Życie robotników w dobie przemian społecznych wczesnego kapitalizmu było trudne. Wielu czeladników utraciło możliwość mieszkania w domu swego pracodawcy z powodu załamania się systemu cechowego. Młodzi ludzie wykorzenieni ze swoich rodzinnych środowisk zdani byli wyłącznie na siebie, zarabiając niewiele, a pracując ciężko. Za takim życiem szły choroby, nędza, degradacja religijna i moralna. Ludzie pozostali bez Boga i wartości. Ksiądz Kolping aby zaradzić licznym problemom rzemieślników w 1851 roku założył Katolicki Związek Czeladników, który w postaci Dzieł Kolpinga działa do dzisiaj w 61 krajach na wszystkich kontynentach. O randze Dzieła Kolpinga świadczy fakt posiadania statusu obserwatora przy Radzie Unii Europejskiej i przy ONZ. Życie tego niemieckiego kapłana pokazuje że we wszystkim co nas w życiu spotyka jest jakiś sens nawet gdy go nie dostrzegamy na pierwszy rzut oka. Ksiądz Kolping zawsze pokładał ufność w Bogu. Przeżył tułaczkę po różnych zakładach, aby doznał życzliwości ludzi i tym sposobem dojrzał do dzieła, które miał stworzyć w przyszłości.

tekst: Konrad Kasiarz

CELE DZIEŁA KOLPINGA

W centrum Dzieła Kolpinga znajduje się rodzina jako nosiciel podstawowych wartości chrześcijańskich i elementarna komórka społeczna. Motto niemieckiego Dzieła to ,,Kolping. Eine weltweite Familie” czyli ,,Kolping. Rodzina na całym świecie”. Święty Jan Paweł II w homilii podczas beatyfikacji księdza Kolpinga odniósł się do obecności rodziny w tym dziele następującymi słowami: ,,Adolf Kolping bardzo dobrze zdawał sobie sprawę z tego, że to właśnie rodzina jest pierwszą i najbardziej naturalną społecznością życia. Żaden człowiek nie przychodzi samemu na ten świat. To ojciec i matka dają człowiekowi życie. Dziecko potrzebuje rodziny, potrzebuje przyjaciół i rodziców, aby otrzymać wsparcie i zrozumieć związki w otaczającym je świecie”. Rodziny Kolpinga w sensie prawnym to stowarzyszenia działające przy parafiach. Każdej rodzinie przewodniczy kapłan, a reszta członków to ludzie świeccy. W Polsce najwięcej Rodzin Kolpinga jest w Małopolsce i na Pomorzu, a siedziba polskiego Dzieła Kolpinga znajduje się w Krakowie.

Cztery aspekty, którymi zajmuje się Dzieło Kolpinga w Polsce to: wychowanie młodzieży w duchu katolickim; wykształcenie postaw obywatelskich u Polaków, troska o rodzinę w sensie tradycyjnym (organizacja świetlic środowiskowych dbających o rozwijanie talentów dziecięcych: artystycznych, muzycznych, sportowych, rzemieślniczych); pomoc ludziom pozbawionym pracy. Dzieło Kolpinga skupia ludzi z wszystkich zawodów i zajmuje się wymiarami życia człowieka: religijnym, etycznym, socjalnym, charytatywnym, kulturalnym, ekonomicznym, rozrywkowo-rekreacyjnym.

Nadrzędne zadanie Rodziny Kolpinga to wyrobienie w każdym umiejętności kształtowania swego życia w sposób odpowiedzialny poprzez realizację następujących zasad: być prawdziwym chrześcijaninem poprzez pogłębianie swojej wiedzy ogólnej i religijnej, a także dobre wypełnianie obowiązków wobec rodziny; być dobrym fachowcem poprzez swoje doskonalenie zawodowe oraz solidne i uczciwe wykonywanie pracy; być dobrym obywatelem poprzez odpowiedzialne spełnianie swoich obowiązków wobec społeczeństwa i państwa. Członkowie Rodziny Kolpinga razem szukają odpowiedzi na nurtujące ich pytania dzisiejszych czasów w myśl słów założyciela: ,,Czasy wam pokażą co należy czynić” oraz dążą do sprawiedliwości i braterstwa wśród ludzi.

tekst: Konrad Kasiarz

About Author

Andrzej Famielec

See author's posts

Reklama